Filistyni

Filistyni to jedno z plemion "ludów morskich" (wcześniej zwanych Pelasgi), które osiedliło się w XIII-XIV wieku p.n.e. w Kanaanie. Palestyna otrzymała swoją nazwę w imieniu tego narodu. Istnieją zapisy z XIII-XII wieku p.n.e. o tym, jak faraonowie egipscy odzwierciedlali inwazję "ludów morskich": Ramzes III w dwóch zaciekłych bitwach na lądzie i na morzu odniósł trudne zwycięstwo nad nimi, a tym samym uratował egipską cywilizację. W Egipcie i Kanaanie "ludy morskie" pochodziły z wybrzeży Grecji, wyspy Krety i zachodniego wybrzeża współczesnej Turcji (o pochodzeniu tych ludów świadczy garncarstwo Filistynów, należące do typu mykeńskiego; Mykeny - miasta starożytnej Grecji). W Palestynie Filistyni posiadali pięć miast - Gazę, Azot (lub Ashdot), Jekron (Akkaron), Geth (Ghat), Askalon (Ashkelon). Pierwotnie pokonali oni Izraelitów i rządzili nimi przez około dwa stulecia, aż król Dawid był w stanie zakończyć filistyńskie ataki. Współczesne badania naukowe uzasadniają istnienie Filistynów i ich wojnę z Izraelitami, ponadto chronologicznie udowodniły, że wojna ta miała miejsce w Kanaanie po XIV wieku p.n.e., czyli po erupcji Santorynu (Tyru).