Endosymbiotyk Archaea, Autoimbiotyk i fenotyp Warburga

Zmiany klimatyczne prowadzą do endosymbiotycznego wzrostu archeologicznego. Archaea ma metanogeniczne selenoproteiny archeologiczne i wykorzystuje rezerwy selenu komórkowego i wyczerpuje selen z ludzkiego systemu. Prowadzi to do zmniejszenia syntezy cholesterolu. Archaea ma również aktywność oksydazy cholesterolu i wykorzystuje cholesterol do swojej energii. Wyczerpywanie się cholesterolu prowadzi do zwiększonej produkcji enzymu reduktazy HMG CoA, kroku ograniczającego syntezę cholesterolu. Zwiększona produkcja reduktazy HMG CoA prowadzi do wadliwego przetwarzania cząsteczki reduktazy HMG CoA, co czyni ją antygenową. Hamowanie reduktazy HMG CoA przez przeciwciało antyHMG CoA hamuje szlak izoprenoidalny i syntezę CoQ produkującego dysfunkcję mitochondriów. Prowadzi to do zwiększenia aktywności glikolitycznej i wytworzenia fenotypu Warburga. Endosymbiotyczne archaiki za pośrednictwem autoimmunologicznej dysfunkcji mitochondriów i fenotypu Warburga mogą prowadzić do powstawania związanych ze zmianami klimatycznymi zespołów tropikalnych.