Czytać to rozumieć

Naukowcy i edukatorzy od dawna kwestionują założenie, że w nauce czytania niezbędny jest konieczny rozdział między "kodem" a zrozumieniem. Rzeczywiście, to, co usprawiedliwia tę dysocjację, to idea, że zrozumienie powstaje naturalnie z wiedzy: rozpoznane słowo jest automatycznie "rozumiane". Można więc wywnioskować, że wystarczy, aby liczba rozpoznanych słów była liczna, aby teksty je zawierające były zrozumiałe. Badacze szybko jednak doszli do wniosku, że w tej hipotezie doszło do pomieszania "rozpoznawania słów" z "rozumieniem tekstów", że rozumienie może nie być takie samo dla słów i tekstów i że w każdym razie to właśnie rozumienie tekstów powinno być celem. W rzeczywistości jest to "podręcznik anty lektury", przewodnik do nauczania czytania książek, prawdziwych książek i wszystkich istniejących "przedmiotów do czytania", a zwłaszcza bez podręcznika do czytania.