Prawo do rewolucji

Prawo do rewolucji wywodzi się z tekstów konstytucyjnych XVIII wieku, które wyszły na jaw po przełomie rewolucji amerykańskiej i francuskiej. W rezultacie prawo do rewolucji szybko nawiązywało do ogólnego konstytucjonalizmu i teorii praw człowieka. Po II wojnie światowej, oprócz prawa konstytucyjnego, prawo międzynarodowe, bezpośrednio i pośrednio, uznawało prawo do rewolucji przez pryzmat Karty Narodów Zjednoczonych, konwencji genewskich z 1949 roku, teorii Jus Cogens, ogólnych zasad prawa, zwyczajowego prawa międzynarodowego i prawa do samostanowienia. Chociaż nieposłuszeństwo i opór są głównie aktami nielegalnymi, rewolucja jest aktem zgodnym z prawem, który może nawet zmienić podstawową kartę państwa, taką jak konstytucja. Rewolucja jest prawem politycznym, które zazwyczaj należy do pierwszej generacji praw człowieka i jest wykonywane tylko zbiorowo.Do przetłumaczenia tej książki wykorzystano sztuczną inteligencję.