Konsolidacja francuskiego systemu bankowego:fuzja banków BNP i Paribas

Głównym celem książki jest ukazanie procesu konsolidacji francuskiego systemu bankowego, na przykładzie fuzji banków BNP i Paribas z roku 1999, w kontekście kształtowania się programu Jednolitego Rynku Finansowego w UE. Hipoteza badawcza brzmi następująco: „konsolidacja banków BNP i Paribas doprowadziła do wzrostu efektywności działania”. W książce omówiona jest problematyka systemu finansowego (struktura, jego otoczenie i główne elementy) wraz z konkluzją, iż kształtowana jest ona przez indywidualne cechy narodowe w procesie historycznym i kulturowym. Przedstawione są teoretyczne podstawy konsolidacji banków w Unii Europejskiej, ze szczególnym uwzględnieniem nasilenia tego procesu pod koniec XX wieku. Wątek historyczny dotyczy procesu kształtowania systemu bankowego Francji do czasów współczesnych. W zakończeniu książki przedstawiono metodologię badania wskaźnikowego oraz badania nieparametrycznego wraz z wynikami badań. Zdaniem autora obserwowany jest proces falowania poziomu wskaźników mierzących efektywność i wpływ na system bankowy. Wydaje się uzasadnione stwierdzenie, że nie każda konsolidacja banków jest efektywna, co wyznacza granicę dla dalszych fuzji i przejęć.