Historia (nie)Naturalna Rozumu Ludzkiego

Czy to jest podręcznik? W zasadzie tak. Choć może to budzić kilka drobnych wątpliwości, bo na pytania: czego podręcznik ten nauczyć może, czy dla kogo przeznaczony jest, odpowiedzieć się jasno nie da. Nie nauczy on niczego i to nie nauczy każdego. Nie znaczy to oczywiście, że nikogo niczego nie nauczy, o nie! Wśród studentów kierunków ścisłych wyższych uczelni, może wzbudzić zdumienie tak powykręcanymi koncepcjami znanych im – może – pojęć, że w zakręceniu tym ich w głowach pojęcia te zagnieżdżą się i zadomowią na dłużej – może. Uczniowie szkół średnich, zauważą być może, że pojęcia, które w toku nauczania musnęli kartkując podręczniki szkolne mają swój dalszy ciąg i ciąg ten może być ciekawy sam w sobie nie bacząc na krotochwilne opowiastki, w których zapewne rozpoznają znane postaci w nieznanych kontekstach. A najmłodsi zobaczą, że ścisłe rozumienie świata nie zawsze jest straszliwie skomplikowane, choć pozostaje niezrozumiałe do końca, ale koniec ten jakby widać i być może, można tam znaleźć coś jeśli nie pięknego, to może interesującego, a w międzyczasie może być ciekawie, lub choćby śmiesznie. A co z tego zostanie? Oczywiście prawie nic, choć to małe „prawie” może zrobić pewną różnicę i „nic” może się okazać jednak „czymś” i na tym „czymś” da się zbudować coś na kształt domu dla rozumu ludzkiego (Hieronima). Jest to więc jednak podręcznik.