Nie tylko langusta na palmie

Przedmiotem tej pracy są mozaiki z sali północnej wczesnochrześcijańskiej bazyliki w Akwilei. Czas ich powstania wiąże się z bp Teodorem (I poł. IV w.). W porównaniu do mozaik z bliźniaczej sali południowej są one gorzej zachowane, słabiej zbadane i prezentują zupełnie wyjątkową ikonografię. Wśród przedstawień są na przykład: scena walki koguta z żółwiem, langusta na palmie, kuropatwy i kozy na palmie oraz liczne przedstawienia zwierząt kopytnych, a także jedyne znane nam przedstawienie ślimaków w sztuce antycznej. Autorka podjęła się próby zbadania ikonografii tych frapujących przedstawień, sięgając po teksty biblijne, patrystyczne i pisma pisarzy pogańskich takich jak Arystoteles czy Klaudiusz Elian. Starała się zrozumieć wymowę tych niecodziennych przedstawień, szukając również analogii ikonograficznych w sztuce starożytnej. Ze względu na stan zachowania, niepewne datowanie i niewyjaśnioną funkcję pomieszczenia, które zdobiły mozaiki nie udało się zrekonstruować ich programu ikonograficznego, niemniej jednak autorka, bazując na wspomnianej literaturze, dochodzi do wniosku, że przedstawienia mogły mieć charakter katechetyczny i odnosić się do symboliki nawrócenia – metanoi.