Mechanizm procesu skrawania w opisie mezoskopowym

Zjawisko tworzenia się wióra ma charakter cykliczny, co odróżnia je od innych procesów bazujących na ścinaniu, takich jak cięcie plastyczne. Jednak w ujęciu mezoskopowym mechanizmy takich procesów polegają na tych samych zjawiskach: po utworzeniu się makroskopowej strefy lokalizacji odkształceń na skutek działania naprężeń tnących dochodzi do pękania materiału wzdłuż powstających w obrębie ziaren pasm ścinania. Potwierdzenie takich podobieństw pozwala na nowe spojrzenie na mechanizm skrawania i głębsze poznanie jego natury. W pracy przedstawiono wyniki prac doświadczalnych, a na ich podstawie zaproponowano mezoskopowy model tworzenia się wióra w warunkach quasi-adiabatycznych. Na bazie modelu opisano również kryteria oceny skrawalności materiału na podstawie energii błędu ułożenia skrawanego materiału czy obecności dyspersyjnych wydzieleń w jego strukturze. Wyniki pracy mogą pozwolić na sterowanie tym procesem, a w szczególności do otrzymywania najbardziej optymalnego typu wióra, co wpływa na zużycie energii i narzędzi oraz niezawodność maszyn.