Poganie w Galii Merowińskiej w VI wieku

Historia chrystianizacji Europy pozostaje przedmiotem badań, jak i kontrowersji od dawna. Obecnie, w dobie, gdy religie przedchrześcijańskiej Europy budzą zainteresowanie coraz szerszej rzeszy ludzi, co przejawia się między innymi w rozwoju licznych ruchów o charakterze neopogańskim, problem ten zyskuje na aktualności. Proces upadku religii politeistycznych, rozpoczęty na rozległych obszarach Imperium Romanum, niewątpliwie nie przebiegał z dnia na dzień i wciąż nie był zakończony, gdy na gruzach zachodniej części Cesarstwa powstały sukcesyjne królestwa barbarzyńskie. Mimo że tematyka ta stała się przedmiotem wielu publikacji, dzieje te wciąż obfitują w białe plamy. Co gorsza wokół niektórych aspektów problemu narosły liczne stereotypy i uproszczenia. Niniejsza praca stanowi próbę odtworzenia obrazu pogaństwa w Galii w VI wieku, jaki wyłania się z ówczesnych przekazów - kazań, kanonów kościelnych, edyktów królewskich czy żywotów świętych. Bogaty materiał źródłowy pozwolił na przedstawienie wciąż żywych praktyk politeistycznych w państwie Merowingów, bez konieczności uciekania się do zbyt daleko idących analogii do innych systemów religijnych. Starano się w ten sposób uniknąć powtarzania wielu ustalonych prawd, które często okazują się konstruktami bez oparcia w źródłach.