Kim nie jesteśmy?

"Po raz pierwszy znajdujemy się w sytuacji, gdy wiemy, że odtąd będzie towarzyszyć nam różnorodność i że musimy wypracować sobie jakiś modus vivendi", tak w 1995 roku Zygmunt Bauman zdefiniował kondycję krajów postkomunistycznej Europy. Niniejsza książka odnosi się do problematyki pluralizmu - narodowego, politycznego, społecznego we współczesnej Estonii, opowiedzianego z perspektywy pokolenia, które weszło w dorosłe życie w okresie transformacji. Tożsamość narodowa tej generacji jest o tyle ciekawa i złożona, o ile kształtowana w warunkach swoistej dwunarodowości estońskiego społeczeństwa. W wyniku migracji w czasach Związku Radzieckiego, jedną trzecią populacji Estonii stanowią rosyjskojęzyczni mieszkańcy. Wśród nich aż jedna czwarta nie posiada estońskiego obywatelstwa. Niniejsza analiza odpowiada na pytanie, jak młodzi Estończycy rozumieją kategorie narodu, obywatelstwa, swojskości i inności. Jak postrzegają siebie w warunkach globalizacji, na mapie zjednoczonej Europy? Wreszcie, kim są i jaką rolę w konstruowaniu narracji tożsamościowych pełnią estońscy Rosjanie? W literaturze naukowej Estonia, Litwa i Łotwa często funkcjonują w nierozerwalnym związku bałtyckim. Niniejsza książka, oparta na etnograficznych badaniach terenowych, oferuje pogłębiony wgląd w niezwykle ciekawe procesy społeczne, które stały się udziałem Estonii po upadku komunizmu.