Opowieści słone

Słone opowieści to ekspresjonistyczne wiersze prozą Anwera Ghaniego, człowieka z krainy wojen, Iraku, gdzie wszystko zostało zagniecione słonym piaskiem. Każda opowieść w krainie wojen jest słona i gorzka. Słone opowieści są ekspresjonistycznymi wierszami prozą narracyjną. Ekspresjonizm w pisaniu przemienień jako utwór literacki został napisany w systemie poezji prozą z głębokimi obrazami i osobliwą wizją. Gdy tekst ukaże się z powierzchowną strukturą narracyjną i głęboką poetycką, będzie narracyjny - poetycki ekspresjonizm, gdzie powierzchowny tekst narracyjny składa się z głębokich elementów poetyckich i nie ma czasu, miejsca ani postaci, ale są elementy poetyckie, liryczne, obrazowe, które zostały opowiedziane. W tym hybrydowym systemie chwała obydwu; proza i poezja uległy całkowitej przemianie, a więc docierają do nieskończonego celu pisania poezji prozącej. Wyrazisty tekst narracyjny pojawia się w jednym bloku; bez wierszy, bez przerw i bez pustek.