Weganizm i ludzki mózg

Błonnik pokarmowy zmienia mikroflorę jelita grubego. Dieta bogata w błonnik pokarmowy hamuje endosymbiotyczny wzrost archeologiczny prowadzący do homosyntezy gatunku. Dieta wysokobłonnikowa prowadzi do zwiększonego wytwarzania maślanu i hamowania HDAC, co prowadzi do ekspresji genów HERV i ich reintegracji z genomem. Skaczące geny HERV przyczyniają się do dynamiki genomu i są ważne w ewolucji połączeń synaptycznych i homo sapien neocortex. Dieta o niskiej zawartości błonnika zwiększa wzrost kolonii i archaiczną endosymbiozę, przyczyniając się do neandertalizacji gatunku i mózgu. Dieta o niskiej zawartości błonnika i obniżony poziom maślanu przyczynia się do modulacji acetylacji histonu i zmniejszenia generacji sekwencji HERV. Przyczynia się to do usztywnienia genomu i zmniejszenia połączeń synaptycznych. Prowadzi to do supresji kory mózgowej i dominacji mózgu, przyczyniając się do neandertalizacji mózgu i neandertalicznych zaburzeń poznawczych afektywnych mózgu.