W sprawie zdolności liniowej dichroicznej spektroskopii w podczerwieni

Czytelnik, do którego skierowano uwagi autora, zasługuje na uznanie dzięki niedawnej debacie na temat zdolności liniowej spektroskopii spolaryzowanej do uzyskiwania dokładnych informacji strukturalnych o cząsteczkach w stanie stałym. Zawartość ta jest bezpośrednio związana ze spektroskopią w liniowej spolaryzowanej podczerwieni (IRLD) koloidalnych zawiesin w ciekłych kryształach nematycznych. Autor przedstawił formalizm tzw. "metody różnic redukcyjnych" (RDM) i jej zastosowanie do ilościowego traktowania widm IRLD. Praca zawiera teoretyczny opis powyższej metodyki wraz ze statystycznie reprezentatywnymi, zdaniem autora, dowodami doświadczalnymi polegającymi na ilościowej analizie spolaryzowanych widm IRLD w stanie stałym - łącznie 45 spolaryzowanych widm IR 5 analitów - na podstawie RDM. Przedstawiono również chemometrię. Udokumentowano analizę korelacyjną pomiędzy teorią a eksperymentem. Określono empiryczną testowalność "metody różnic redukcyjnych" oraz wiarygodność analizy strukturalnej IRLD opartej na RDM.