Ewangelie Mateusza i Marka

Naukowa interpretacja Ewangelii Mateusza polega na tym, że język i styl książki nie odpowiada 30 latom I wieku, autor nie był naocznym świadkiem opisanych wydarzeń, a sama książka nie jest skomponowana w języku aramejskim. Poza tym, nie jest to pierwotna ewangelia, ponieważ autor korzysta z tekstu Ewangelii Marka (a raczej jej pierwotna wersja to Protomark). Niektórzy badacze uważają, że książka została napisana w Palestynie, a inni, że została napisana w Syrii na przełomie I i II wieku. Ewangelia Marka jest uważana za najwcześniejszą z ewangelii kanonicznych. Stało się to podstawą dla Ewangelii Mateusza i Łukasza. Tradycyjnie Marka utożsamia się z synem wdowy, Marii, której dom był zazwyczaj miejscem, gdzie zbierali się pierwsi chrześcijanie (Dz 12,12). Na początku Mark był uczniem apostoła Pawła, potem stał się towarzyszem Pawła i Barnaby, i dołączył do Piotra w Rzymie. Współcześni badacze Biblii zgadzają się, że autorem ewangelii mógł być człowiek o imieniu Marka, ale nie ten sam, który pojawia się w Dziejach Apostolskich lub w listach Apostoła Pawła.