Filozofia zarządzania światowym winem: Bagavath Geetha

Gita uważa świat za przemijający, wszystkie ciała i materia za nietrwałe. Wszystko, co stanowi prakriti (natura, materia) jest napędzane procesem i ma skończoną egzystencję. Rodzi się, rośnie, dojrzewa, rozpada się i umiera. Uważa tę przemijającą rzeczywistość za Mayę. Podobnie jak Upanishady, Gita skupia się na tym, co uważa za Realne w tym świecie zmian, nietrwałości i nieskończoności. Aby zbudować swoje teologiczne ramy na temat świata, tekst opiera się na teoriach znalezionych w hinduistycznych szkołach Samkhya i Vedanty. Upanishadowie rozwinęli równanie "Atman = Brahman", stwierdza Fowler, i to przekonanie jest centralne dla Gita. Równanie to jest jednak na wiele sposobów interpretowane przez różne podszkole Vedanty. W Gicie dusza każdego człowieka jest uważana za identyczną z każdym innym człowiekiem i wszystkimi istotami, ale według Fowlera "nie podtrzymuje ona tożsamości z Brahmanem". Gita uczy boskiemu kilka duchowych ścieżek - jnana, bhakti i karma. Jednakże, stwierdza Fowler, "nie podnosi żadnej z nich do stanu, który wyklucza pozostałe".