Analiza biochemiczna wschodniej części Morza Śródziemnego

Badania dostarczyły filogenezę i fizjologię bakterii oraz parametry fizykochemiczne obszaru izolacji. Połączenie to było bardzo pomocne w zrozumieniu struktury biogeochemicznej obszaru, a także wpływu geograficznego i środowiskowego na różnorodność i cechy bakteryjne. Wysoce zróżnicowane bakterie zostały wyizolowane, gdy wzięto pod uwagę niedostatek badań filogenetycznych w tureckim środowisku morskim. Podczas gdy pięć stacji na Morzu Egejskim uznano za optymalne dla dużej różnorodności bakteryjnej zarówno w niższych, jak i wyższych taksonach w porównaniu z osadami przybrzeżnymi o większej różnorodności w wyższych taksonach i głębokich basenach we wschodniej części Morza Śródziemnego o większej różnorodności w niższych taksonach. Na podstawie danych fizykochemicznych i wyników aktywności enzymatycznej uzyskano ograniczenie N w badanym obszarze oraz wykorzystanie białek, a nie węglowodanów. Najwyższą odporność na antybiotyki stwierdzono również w osadach przybrzeżnych.