Rozwój tendencji w zakresie demokracji, praw człowieka i konfliktów

Książka zgadza się z Zelezą (2004), która twierdzi, że pisma i debaty na temat praw człowieka, demokracji i konfliktów często cierpią na idealistyczne, legalistyczne, dualistyczne i etnocentryczne pułapki analityczne. Idealistyczne w tym sensie, że prawa człowieka są zredukowane do idei wyabstrahowanych ze społecznej rzeczywistości historii, tak że są postrzegane jako wynik koncepcji, a nie konfliktów, nie podżegań, nie filozofii, nie polityki. Legalistyczne w tym sensie, że ich pochodzenie znajduje się przede wszystkim w sądach, nie w kulturze, procedurze, nie praktyce, retoryce, nie rzeczywistości, kodach, nie ewentualności. Dualistyczne w tym, że albo polaryzują, albo priorytetowo traktują prawa obywatelskie i polityczne wobec praw gospodarczych i społecznych i na odwrót. I etnocentryczne, ponieważ ich źródło - zazwyczaj znajduje się na Zachodzie, zarówno przez uniwersalistów, jak i relatywistów. Książka angażuje te parametry do przesłuchiwania demokracji, praw człowieka i konfliktów w Afryce, Azji, na Półwyspie Arabskim, w Ameryce Południowej i porównuje je z praktykami na Zachodzie.