Tożsamość i opór w południowych Kamerunach Nigerii, 1922-1961

Księga bada podstawy wspólnej tożsamości dwóch odrębnych ludów obszarów trawiastych i południowych regionów przybrzeżnych, które znalazły się pod administracją brytyjską po anglosasko-francuskim oderwaniu się od niemieckiego Kamerunu w 1916 roku. Studium ujawnia, że szereg historycznych wydarzeń, które miały miejsce w okresie ich przynależności do Nigerii w latach 1922-1961, spiskuje w celu połączenia tych dwóch odrębnych ludów w unikalną tożsamość, która stanowiła podstawę rozwoju oblężniczej mentalności wśród nich. W rzeczywistości administracja Brytyjskich Kamerunów Południowych w ramach Brytyjskiej Kolonii Nigeryjskiej doprowadziła do kryzysu tożsamości, w którym Południowi Kameruńczycy, choć zintegrowani z Nigerią, zdecydowali się przede wszystkim zachować swoją tożsamość jako odrębna, odrębna grupa ludzi. Konsekwencją tego stanu rzeczy było głosowanie w plebiscycie z 1961 roku. Zdecydowana większość wyborców zdecydowała się zerwać swoje więzi z Nigerią, Kameruńczycy z południa potwierdzili swoją odrębną tożsamość i wezwali do zakończenia prawie 40 lat politycznej.Książka została przetłumaczona przy użyciu sztucznej inteligencji.