Mapowanie i planowanie otwartych terenów zielonych

Zgodnie z rozporządzeniami i proponowanymi ramami Komisji Europejskiej (KE), planowanie zielonej infrastruktury nie jest formalnie zapisane w systemach i praktyce planowania w Irlandii (Stack et al., 2008). Podstawowa koncepcja ekologiczna i przestrzenna stanowiąca podstawę Zielonej Infrastruktury (np. wielofunkcyjność i łączność), jest coraz bardziej widoczna w planowaniu strategicznym. Stanowi to silne wsparcie dla KE i różnych priorytetów rządowych w zakresie planowania przestrzennego i integracji różnorodności biologicznej i rozwoju (Casserly, 2010 & Smith et al., 2011). Zaproponowano mapy siedlisk w celu ułatwienia realizacji zadań zielonej infrastruktury w mieście Dublin. Właśnie Rada Miasta Dublina (DCC) jest zainteresowana dostępnymi otwartymi przestrzeniami zielonymi o wyższym poziomie priorytetów gatunkowych i bogactwa (nawet pod względem liczebności) na swoim terytorium administracyjnym. Prawdą jest również, że istnieją pewne poziomy pokrycia siedlisk, które nadal pozostają niezidentyfikowane lub / i nie są uznawane za mające znaczenie dla różnorodności biologicznej.