Kinetyka tworzenia oraz stabilność monowarstw nanocząstek srebra

Nanocząstki srebra są materiałem, który posiada szczególne znaczenie w wielu dziedzinach nauki i przemysłu. Niezależnie od przeznaczenia aplikacyjnego, są one wykorzystywane bezpośrednio w postaci suspensji, aerozoli lub dodatków do roztworów i emulsji. Z drugiej zaś strony istotnym zagadnieniem dotyczącym ich wydajnej aplikacji jest umiejętność efektywnego osadzania ich na powierzchniach stałych m.in. takich jak: nośniki katalizatorów, włókna tekstylne czy materiały medyczne. Badania eksperymentalne opisane na tle dostępnych danych literaturowych ukazują, że wydajne wykorzystanie nanocząstek srebra w powierzchniowo wzmocnionej spektroskopii Ramana (SERS) bądź jako środków biobójczych wynika z ich właściwości fizykochemicznych, które można w powtarzalny sposób kontrolować na etapie syntezy przez dobór użytych reagentów chemicznych. Badania kinetyki tworzenia monowarstw nanocząstek srebra na powierzchniach heterogenicznych dowodzą zaś, że przez kontrolę czasu osadzania, a także właściwości takich jak siła jonowa, pH czy stężenia roztworu koloidalnego, można w efektywny sposób otrzymywać homogeniczne monowarstwy o określonym pokryciu i stabilności.