Postawy ludzkie w relacji do Boga w rzeczywistości sowieckich łagrów

W XX wieku szczególnym zagrożeniem dla człowieka w Europie były dwie formy totalitaryzmu: nazistowska i sowiecka. Apogeum ich ekspansji przypada na II wojnę światową.Niniejsza praca skupia się na przeżyciach ludzi w łagrach Związku Radzieckiego. W pracy starano się zanalizować postawy wobec Boga: Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Waltera J. Ciszka i Barbary Skargi, podczas odbywania przez nich niezasłużonej kary w obozach pracy w Związku Radzieckim, na podstawie ich wspomnień i autobiografii. Ich wspomnienia wybrano, gdyż w okresie poprzedzającym pobyt w łagrach reprezentowali oni różne światopoglądy i postawy wobec Boga. Stąd też w pracy zawarto zarówno postawę katolickiego księdza, jezuity – Waltera J. Ciszka, jak również ateistki, filozofki, która w okresie młodości poszukiwała wiary i nigdy nie była negatywnie nastawiona do religii– Barbary Skargi oraz urodzonego w rodzinie żydowskiej – Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, który uważał się za człowieka niereligijnego. Niniejsza analiza powinna rzucić światło na okrucieństwo jakie miało miejsce w XX wieku w Związku Radzieckim. Dlatego warto, aby każdy zapoznał się chociaż z niewielkim fragmentem tej części historii.