Polimeryzacja w masie styrenu w produkcji scyntylatorów

Zjawisko scyntylacji polega na emisji błysku świetlnego w wyniku przejścia przez substancję (zwaną scyntylatorem) promieniowania jonizującego. Część energii wysokoenergetycznego promieniowania jest pochłaniana przez scyntylator – następuje wzbudzenie cząstek, a następnie nadmiarowa energia jest emitowana na skutek fluorescencji. Polimerowy scyntylator składa się z bazowego polimeru, jakim jest polistyren lub poliwinylotoluen oraz dwóch dodatków organicznych substancji fluorescencyjnych. Ugrupowania aromatyczne polimeru (pierścienie benzenowe) przekazują energię zaabsorbowaną od promieniowania jonizującego do pierwszego dodatku, który emituje ją w postaci promieniowania UV. Drugi dodatek to tzw. "wavelength shifter". Jego funkcją jest przesunięcie maksimum emisji pierwszego dodatku z zakresu UV w kierunku promieniowania widzialnego o długości fali dostosowanej do używanego w układzie pomiarowym detektora światła. Celem niniejszej pracy jest optymalizacja warunków syntezy i wytworzenie polimerowych scyntylatorów. Synteza tego tworzywa polega na sporządzeniu roztworu dodatków fluorescencyjnych w monomerze, który jest następnie polimeryzowany w masie według mechanizmu rodnikowego. Otrzymane scyntylatory będą użyte do budowy detektorów w pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej (PET).